Τέσσερες συμμετοχές και ένα χάλκινο μετάλλιο ο απολογισμός του σχολικού πρωταθλήματος πάλης

Την Τετάρτη 28/3/2018 πραγματοποιήθηκαν οι φετινοί Πανελλήνιοι σχολικοί αγώνες πάλης, οι οποίοι φιλοξενήθηκαν στο κλειστό γυμναστήριο Νέας Ιωνίας Βόλου. Στους αγώνες δικαίωμα συμμετοχής είχαν οι μαθητές και οι μαθήτριες που φοιτούν σε Δημόσιο ή Ιδιωτικό Γενικό Λύκειο (ΓΕ.Λ.), Επαγγελματικό Λύκειο (ΕΠΑ.Λ.) ή σε εκπαιδευτικό ίδρυμα αρμοδιότητας του ΥΠ.Π.Ε.Θ. του οποίου ο τίτλος απόλυσης είναι ισότιμος με τον τίτλο του Γενικού Λυκείου.

Από τους παλαιστικούς συλλόγους της πόλης μας Α.Σ. Πολυνίκης και Γ.Σ. Ολύμπια Club, συμμετείχαν τέσσερες (4) αθλητές, οι οποίοι αγωνίστηκαν στο στυλ της ελευθέρας πάλης και αυτή την φορά εκπροσώπησαν τα Σχολεία τους και πιο συγκεκριμένα οι: Ορέστης Παπαθανασόπουλος, (ΓΕΛ Καστριτσίου), Γιώργος Κάραλης (6ο ΕΠΑΛ Πατρών), Αλέξανδρος Νάνο (ΓΕΛ Βραχνεΐκων) και Ηλίας Γιάγκος (8ο ΓΕΛ Πάτρας) στα 61, 65, 74 και 125 κιλά αντίστοιχα. Το επίπεδο των αγώνων ήταν υψηλό και οι πατρινοί αθλητές στάθηκαν πολύ καλά, κέρδισαν πολύτιμες εμπειρίες και εντυπώσεις και παρουσίασαν πολύ καλά χαρακτηριστικά, επιβεβαιώνοντας την πολύ καλή αγωνιστική τους κατάσταση. Μάλιστα ο Γιώργος Κάραλης κατέκτησε την τρίτη θέση και το χάλκινο μετάλλιο. 

Στο σημείο αυτό να ευχαριστήσουμε τον κ. Χρήστο Σιδηρόπουλο, ομοσπονδιακό προπονητή ελευθέρας ­­­­­πάλης και προπονητή του συλλόγου Δίας Αχαρνών για την υποστήριξη στην γωνία των αθλητών, καθώς οι προπονητές τους δεν μπόρεσαν να ταξιδέψουν μαζί τους, λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων.

Απονομή Κάραλη

Κουβεντούλα πριν την ζύγιση

Γονείς και αθλητές μετά την απονομή

Απόψεις για την απόφαση - βόμβα του ΣτΕ περί εισαγωγής αθλητών στα ΑΕΙ

Ανακοινώθηκε ότι η ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) έκρινε ότι η εισαγωγή των διακριθέντων αθλητών σε σχολές των ΑΕΙ και ΤΕΙ της προτίμησής τους, καθ’ υπέρβαση του προβλεπόμενου αριθμού εισακτέων, παραβιάζει τις συνταγματικές αρχές της ισότητας και της αξιοκρατίας.

Οι αθλητικοί παλαιστικοί σύλλογοι (Α.Σ. Πολυνίκης Πάτρας & Γ.Σ. Ολύμπια Club), παραθέτουν κάποιες πρώτες σκέψεις και απόψεις επί του θέματος. 

Αρχικά να τονίσουμε ότι το καθ’ υπέρβαση δεν θίγει τον αριθμό των κανονικώς εισακτέων στα τμήματα και τις σχολές των ΑΕΙ και ΤΕΙ, ενώ δεν επιβάρυνει τον δημόσιο προϋπολογισμό. Επιπλέον οι αθλητές, σε αντίθεση με άλλες ειδικές κατηγορίες, εισάγονται σε Σχολή της προτίμησής των, μόνο εφόσον συγκεντρώσουν αριθμό μορίων τουλάχιστον ίσο με το 90% του αριθμού των μορίων του τελευταίου εισαχθέντος στη συγκεκριμένη Σχολή στο ίδιο ακαδημαϊκό έτος, μετά την προσαύξηση του συνόλου των μορίων του από τις αθλητικές του διακρίσεις, πράγμα που σημαίνει ότι το επίπεδό τους είναι αρκετά υψηλό, σε σχέση και με τους υπόλοιπους επιτυχόντες.

Η απόφαση επίσης θεωρεί ότι οι επιτυχίες στα πανελλήνια ή/και στα σχολικά πρωταθλήματα είναι ήσσονος σημασίας. Είναι σίγουρο ότι για ένα τέτοιο στόχο, σε οποιοδήποτε αγώνισμα, απαιτείται πολύ περισσότερος κόπος, προγραμματισμός, συγκέντρωση και πειθαρχία για την επιτυχία, από την εισαγωγή σε Τμήμα ΑΕΙ. Από εμπειρίες διδασκόντων σε Τμήματα Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης υψηλής ζήτησης, προκύπτει ότι οι φοιτητές που έχουν εισαχθεί ως αθλητές, στην πλειονότητά τους έχουν πολύ καλύτερη πανεπιστημιακή πορεία από τον αντίστοιχο μέσο όρο της Σχολής τους, λόγω του ότι έχουν μάθει να εργάζονται μεθοδικά και πειθαρχημένα. Αφενός οι αθλητές ατομικών αθλημάτων μαθαίνουν να αναμετρούνται πρώτα από όλα με τον ίδιο τους τον εαυτό, αφετέρου αθλητές ομαδικών αθλημάτων, μαθαίνουν ότι ο στόχος και η προσπάθεια είναι συλλογική και στην προσπάθεια για τη νίκη προτάσσονται οι έννοιες της κοινής επιτυχίας, ενώ παράλληλα αναπτύσσεται η αλληλεγγύη και η ομαδικότητα. Σε στις στις δύο περιπτώσεις η συνεργασία, καθώς και η διαχείριση του άγχους θεωρείται δεδομένη. 

Για τους παραπάνω λόγους σε άλλες χώρες, μια διάκριση είτε σε ατομικό, είτε σε ομαδικό άθλημα θεωρείται σημαντικό προσόν στο βιογραφικό του υποψήφιου και για το λόγο αυτό τα πανεπιστήμια, ιδιαίτερα της Αμερικής, δίνουν υποτροφίες στους εξέχοντες αθλητές, όλων των αγωνισμάτων, προκειμένου να τους εντάξουν στο δυναμικό τους, καθώς θεωρούν ότι άτομα που διακρίνονται στον αθλητισμό, έχουν πολύ καλύτερο αυτοέλεγχο και αυτοπειθαρχία, με αποτέλεσμα να επιτυγχάνουν υψηλότερους στόχους και περισσότερα επιστημονικά επιτεύγματα. 

Η ισχύουσα νομοθεσία, σίγουρα έδινε ένα κίνητρο στους μαθητές να συνεχίσουν την προσπάθεια και να προάγουν τον αθλητισμό, σηκώνοντας κάποτε ψηλά και την Ελληνική σημαία σε διεθνές επίπεδο. Είναι κατανοητό ότι όλοι όσοι έχουν φέρει μετάλλια, έχουν κυριολεκτικά υπερβάλλει εαυτόν, μέσα από την σκληρή και την συνεχή προπόνηση. Επιπλέον οι έφηβοι αθλητές αποφεύγουν τόσο το κάπνισμα, όσο και την χρήση ουσιών, ενώ δεν αναλώνουν τον χρόνο τους σε καφετέριες, ηλεκτρονικά παιχνίδια και υπερβολική χρήση διαδικτύου. 

Περαιτέρω, εκφράστηκε και η άποψη ότι η  καθ’ υπέρβαση εισαγωγή αθλητών είναι ανεκτή μόνο σε Τμήματα  Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού (ΤΕΦΑΑ), όχι όμως στα ΑΕΙ και ΤΕΙ, στα οποία «παρέχεται εκπαίδευση σε επιστημονικούς τομείς, όπου η ιδιότητα του υποψηφίου ως αθλητή δεν ασκεί επίδραση». Θεωρούμε ότι η ιδιότητα του αθλητή επιδρά θετικά σε πολλούς άλλους επιστημονικούς τομείς, όπως για παράδειγμα η αθλητιατρική, φυσιοθεραπεία, διατροφολογία, φυσιολογία, management, κλπ.

Τέλος θα συμφωνήσουμε και με την άποψη, που δημόσια εξέφρασε, η χρυσή Ολυμπιονίκης, Κατερίνα Στεφανίδη, ότι δηλαδή η απόφαση αυτή, «καταδικάζει τον ελληνικό αθλητισμό σε εποχή αγραμματοσύνης».